Baardegaam Boris is het eigentlijk en ik moet er zelf nog even aan wennen maar dat komt wel in orde. Zelf ben ik geen fan van speciale dieren in veel te kleine kooitjes en ik ben ook helemaal geen fan van levend eten in de vorm van insecten.... maar Boris was achtergelaten en dat kan mijn hart nu ook niet verkroppen.
Hij stond daar maar zonder eten en zonder lampjes voor de warmte en dus had heeft mijn man hem meegebracht. Is het echt een hij? geen idee ik weet niets van die beesten af. Hij eet tomaat en boterhammen met boter en confituur... salade en spinnen... vliegen... en zo af en toe steek ik er iets in om te zien of hij het wil of niet, meestal zonder succes want hij is nogal kieskeurig.
Als je hem uit zijn kooi zet dan zit hij graag in de zon en hij loopt een beetje belachelijk maar dat neem ik hem niet kwalijk.
hij is gelukkig, u ziet het zelf
Ik maakte ook moussaka maar daar zou ik beter niet teveel over vertellen want dat was een kleine ramp...en ik had er nochtans zoveel werk in gestoken.
Voor de rest heb ik al een lange lijst met dingen die ik wil maken maar daar moet ik nog eens aan beginnen, ik ben bang dat mijn misselijkheid negen maanden mee zal gaan...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten